So ayun na nga. nakaboto na rin ako sa wakas. 3 hours halos. 7am nung gumising ako, 7:45am nung pumunta kami.. 8am ako nung pumila. Actually, may katangahan pa nga akong ginawa. Pumila ako sa hindi ko naman pila. Haha. So nasayang ang 30 minutes na ipinila ko. Buti na lang at nagdouble-check ako ng precinct ko at ayun, umulit na naman ako ng pila ko. Wow. Ang tagal lang. Actually, ayokong-ayokong pumipila, as in hate ko talaga. Pero para kay G1BO, pumila ako ng ganun katagal ha. Haha. Tapos may tinarayan pa ako dun. Pa'no ba naman, sumingit at sa mismong harapan ko pa. Sabi ko na lang, 'Excuse me?! Doon ang pila oh, sa likod.' Tapos nasabi na lang niya, 'Ay, sorry.' Sobrang init, sobrang pawis. Nahihilo na nga ako actually. Sinabi ko sa sarili ko, na sana kumain pala ako bago ako umalis. Grabe lang. Yung shirt ko, basang-basa ng pawis. Parang binuhusan ng tubig. Haha. Actually, nakakatawa. 4 kaming botante dito sa bahay, iba-ibang presidentiable. Ako, kay G1BO. Tita #1, Villar. Tita #2, Noynoy at Tita #3, Villanueva. Sa mga Senatoriables lang kami nagkasundo eh. Haha. Oh well. Kanya-kanyang desisyon 'yan. Basta sana, manalo ang manok ko.
Unang natapos yung isa kong Tita. Senior Citizen na kasi. Swerte niya. Haha. Then, nagtext siya kung tapos na daw ba ako. So nagtext ako, pinuntahan niya ako. Nagpabili ako ng Mineral Water na hindi ko naman ininom kasi nakakadiri yung lasa. As in, kadiri talaga yung lasa. Ew. Buti na lang, may stall ng Jollibee dun, so nagpabili ako ng burger at nanginain muna ako habang nakapila ako. 10:45am, nung dumating na ako sa tugatog ng tagumpay. May number eh. So pagpasok ko, abot ng # ko. #83, nagtanong si Ate, 'Sir ano pong precinct # niyo?' Sabi ko, '643D po.' Then nagtanong siya, 'Ano pong # niyo sa list?' Sabi ko, '110. Ephraim Malicsi' Pinapirma ako ni ate, at naglagay ng aking right thumbmark. Then, inabot niya na ang balota at pumunta na ako sa isang table na may marker at may folder. Bago ako magshade, sinambit ko ang isang maikling panalangin, 'ALL FOR JESUS AND MAMA MARY. HOLY SPIRIT, GUIDE AND ENLIGHTEN US.' 'Yan ang dasal na palagi kong sinasambit sa bago ako magsimula ng isang gawain. Sabi kasi nila, dapat gawin mo 'yun hindi lang para sa sarili mo, kundi para sa Diyos. At bumuboto ako ngayon, hindi lang para sa sarili at bayan ko, kundi para sa Diyos. Tapos inilabas ko ang aking KODIGS at nagsimulang magshade ng bilog na hugis itlogs. Haha. Sa totoo lang, nanginginig yung kamay ko. Kabado, baka magkamali. Nakakahiya kung iluluwa ng PCOS machine yung balota ko noh. Binibilang kong mabuti kung tama ba ang numero ng mga kandidatong binoto ko. Pagkatapos, tumayo ako at dumirecho sa PCOS machine. 'Eto na ang exciting part! So nilagay ko na ang aking balota, ....... VERIFYING........ CONGRATULATIONS! Haha. At nagpalagay ako ng indelible ink na imbyerna~ si Ate kasi yung buong kuko ko ang nilagyan. Lumabas ako ng voting precinct ng nakangiti. Ang sarap ng feeling.
Dumirecho ako sa Tita ko. At ayun, hinintay pa namin ang aking dalawang tita. Sarap ng feeling. Para akong nabunutan ng tinik. Nakahinga ako ng maluwag. Ngayon, ang hiling ko na lang na sana manalo ang mga kandidatong binoto ko. Sana talaga. Pero kung hindi man, paulit-ulit kong sasabihin na sa mananalo, sana mapamunuan niya tayo ng maayos. Sa mabuting paraan. Sa makadiyos at makataong paraan. Ganun pala ang pakiramdam ng bumuboto. Nakakakaba pero nakakagaan ng loob. May mga nakapansin na medyo mabagal ang sistema ngayon. Narinig ko na, NOON, mabilis bumoto, matagal ang resulta. NGAYON, matagal bumoto, mabilis ang resulta. Siguro kasi noon, maraming presinto kasi mano-mano. Eh ngayon, konti lang ang mga PCOS machines sa bawat lugar kaya matagal ang proseso. Matagal ang pagpila. Konti ang presintong bukas. Oh well, umpisa palang naman. Sana sa mga susunod na taon, maging maayos na ito. So ayan ang kwento ko.
No comments:
Post a Comment