Matagal na rin.

Sa kadahilanang maraming tao na ulit ang andito, kailangan bang sumunod na rin ako? Ayokong umalis sa isang bagay na alam kong nakasanayan ko na. Pero naging parte ko rin naman itong lugar na ito. Huling update ko pa pala ay nung eleksyon. Marami ng nangyari sa akin ang hindi ko naibahagi dito. Maraming naganap na sa buhay ko ang hindi ko naikwento sa lugar na ito. Minsan nga, nakakalimutan kong may ganito pala ako. Pero makalimutan ko man minsan, sigurado akong hindi panghabang-buhay. Itong blogspot ang isa sa mga bagay a palagi kong lilingunin sa buong buhay ko. Nagsimula ako dito nung 2004 pa. Sa makatuwid, 6 na taon na ako dito. Ang tagal na rin. Ang buhay nun ay simple pa. Kung ano-ano lang ang mga sinasabi ko. Siguro kasi, bata pa ako. Pero 'eto ako ngayon, nagbabalik sa isang lugar na naging tapunan ko ng mga emosyon ko noon. Hay buti na lang at hanggang ngayon ay andito ka pa rin. Hindi mo ako iniwan kahit alam kong alam mong iniwan kita noon. Pero 'wag kang mag-alala. Andito na ako ulit. Salamat sa paghihintay, salamat sa pagmamahal na iyong inaalay.